JanGeert’s Column: Amendementen- en motiewoud

Deze keer in JanGeert’s column het amendementen- en motiewoud dat raadsvergadering heet. Als het gaat bij zoiets belangrijks als het vaststellen van de begroting wordt er ideologisch scherpgeslepen.

Het vaststellen van de begroting voor de komende jaren was het belangrijkste agendapunt van de afgelopen raadsvergadering. Een plechtig moment omdat de gemeente zo zich financiële ruimte verschaft om te doen wat er gedaan moet worden. Een extra punt was dat het de laatste begroting is die deze raad in deze samenstelling voor de kiezen krijgt.

Stemmen over een onderhandeld stuk

Het behandelen van de financiële stukken ging helaas erg versnipperd dit jaar. Ik weet niet wie hier nu de hand in heeft gehad, maar het behandelen in drieën heeft toch echt nadelen. Een lange traditie schrijft voor dat bij de behandeling van de begroting alle partijen hun algemene beschouwingen geven. Het partij-ideologische moment van het jaar. Scherpslijpers hebben ooit bedacht dat een dergelijke manifestatie beter past bij een moment dat er nog keuzes open staan. Een begrotingsbehandeling is feitelijk stemmen over een uit onderhandeld document. Beter de eisen op tafel leggen bij het vaststellen vlak voor de zomer van de kaderbrief. Dat is het stuk waarmee het college de begroting gaat opstellen. Maar dat ging dit jaar niet door. Dus in een commissie, niet in de raad, op 14 oktober waren de algemene beschouwingen. Het debat daarover in een andere commissievergadering op 26 oktober. Het herfstreces zat daartussen in de weg. En de raadsvergadering pas op 4 november. Iedere samenhang was in rook opgegaan.

Motiecircus

De Delftse raadsvergaderingen neigen toch al steeds meer tot een motiecircus. In feite veroorzaken alleen die oproepen aan het college in de raadsvergaderingen nog enig debat. Voor de rest is het stemmen over te nemen besluiten. In de vergadering om de begroting goed te keuren gaat dat in de overtreffende trap. De tien fracties hoestten drie amendementen en 23 moties op. Drie aanpassingen van de begroting en 23 oproepen om iets wel of juist niet te doen. Een per definitie warrig debat volgde. Warrig niet alleen omdat niet iedereen even systematisch de amendementen en moties langsliep, maar ook omdat de reactie van de wethouders op een heel aantal van de voorstellen de indieners in verwarring bracht. Soms omdat de werkelijkheid toch anders lag dan de schrijvers van de amendementen of moties dachten. Soms omdat de voorstellen naar de bekende weg vroegen en in weer andere gevallen omdat het gevraagde helemaal niet kan.

Het doorkomen van het amendementen- en motiewoud

Het is dat het tegenwoordig allemaal digitaal gaat, anders was er een woud een bomen gekapt om alle al dan niet onderweg aangepaste moties en amendementen bij iedereen goed op het netvlies te krijgen. Met recht was het een amendementen- en motiewoud. De vergadering zelf snoeide flink in het woud. Van de 23 moties trokken fracties bijna een derde terug. De amendementen kwamen alle drie in stemming. Na een lange avond was het resultaat dat twee derde van de amendementen aangenomen was. De kunstgalerie 38CC krijgt (met steun van de PvdA) nog een beetje adem met een kleine subsidie om naar grootgeld te zoeken. En voor de herinrichting van de raadszaal neemt de raad een lager financieel plafond in acht. Maar van de moties bleek maar iets meer dan een derde van het oorspronkelijke aantal de meerderheid voldoende te kunnen boeien. Onze partij had een teruggetrokken motie mede ingediend en drie aangenomen moties. Nou maar eens kijken welk electoraal voordeel hieruit gesleept kan worden over vier maanden.

Helemaal op het laatst moet de raad dan nog stemmen over de – iets aangepaste – begroting. Drie oppositiepartijen konden zich er niet in vinden: Hart voor Delft, SP en Onafhankelijk Delft. Dat maakt onderhandelen met deze partijen na de verkiezingen weer een stukje lastiger.