Jan Geert’s column: Geen reclame

Geen reclame
Net zoals we in Nederland het demonstratierecht als een groot goed voor het functioneren van onze democratische rechtstaat beschouwen, ook in Amsterdam en ook als er veel mensen op af komen, geldt dat ook voor de openbare gemeenteraadsvergaderingen. De pandemie en de daaruit voortvloeiende maatregelen ter beperking van de verspreiding van het virus, beperken ook het optimaal functioneren van de democratie. Dat geldt eigenlijk op alle niveaus. De Tweede Kamer heeft grote moeite om tot openbare debatten te komen die over andere zaken dan die gerelateerd aan de Coronacrisis gaan. Voor een deel is dat perceptie op basis van waaraan media aandacht besteden. Maar voor een ander deel roepen de beperkingen van samenkomsten ook een sterke limitering in de te behandelen onderwerpen op.
De Delftse gemeenteraad kampt ook met dat prangende probleem. Enkele columns terug wees ik al op het feit dat het bestuur wel erg gemakkelijk koos voor een beleidsarme aanpak. Dat was natuurlijk niet erg lang vol te houden, want Corona of niet, de wereld draait door en we kunnen het bestuur niet stil leggen.
De keuze om digitaal te gaan vergaderen was noodzakelijk. Maar aantrekkelijk is dat niet. Op 4 juni was er een soort bezemraadsvergadering waarin bijna alleen besloten moest worden over hoe Delft denkt over begrotingen van allerlei zogenaamde Gemeenschappelijke Regelingen, zoals bijvoorbeeld de Metropool Rotterdam Den Haag of Avalex. Geen echt spannende materie, waarvoor in oude tijden de publieke tribune volgelopen was. Maar de voorstelling van donderdag 4 juni was wel erg mager.
Voor de raadsleden is het digitaal werken, gelukkig, vergemakkelijkt met een app, waarmee het debat enigszins vorm kan krijgen. Via de app geeft een raadslid aan dat hij of zij het woord wil voeren, een interruptie plegen of een stem uitbrengen. Dat is mooi, maar het blijft voor de spaarzame toekijkende burger thuis zo wel een duister gebeuren.
Dat de verbindingen soms haperen, gelukkig vooral bij de voor onze positiebepaling niet altijd even belangrijke Groep Stoelinga, is natuurlijk vervelend. Maar saaier is het dat het bijvoorbeeld meer dan een kwartier kostte om te bepalen of er wel quorum was. Vervolgens bleek de griffie in samenwerking met de voorzitter, burgemeester Van Bijsterveldt, nauwelijks in staat een heldere stemuitslag te geven. In ieder geval kostte dat steeds vele saaie minuten waarin verder niets gebeurde. En of iedereen rechtmatig zijn of haar stem heeft kunnen uitbrengen, bleef net zo onduidelijk. Die paar inwoners van de stad die dit debat hadden willen volgen, waren toen allang diep in slaap afgehaakt.
Al eerder wees ik op de mogelijkheid om wel fysieke vergaderingen te organiseren in een grote ruimte, die het hanteren van de RIVM-maatregelen mogelijk maakt. Daar is het nu toch echt wel tijd voor. Als we willen afrekenen met het achterkamertjesgevoel is een beter te volgen raadsdebat een must. Gelukkig vinden de commissievergaderingen met een beperkter deelname dan raadsvergaderingen, alweer plaats in de raadszaal. Dat is pure winst. Nu de raadsvergaderingen nog.

JanGeert van der Post