Hardnekkig Hardhorend

Sommige commissiedebatten zijn vooral het strijdtoneel voor oppositiefracties. Zeker als het agendapunten betreft waarover al flink gesproken is. Voor de oppositie zijn er altijd nog wel haakjes te vinden om het college aan te vallen. De afgelopen twee weken waren er twee van dergelijke debatten.

Herhaling van zetten en gebrek aan kennis

In de commissie Economie, Financiën en Bestuur maakten de reguliere commissieleden voor één agendapunt plaats voor hun Ruimte en Verkeer-collega’s. De kwestie van het inbesteden of aanbesteden van de afvalverwerking ijlde nog na. De VVD, toch echt een coalitiegenoot, vond in de raadsvergadering van 4 maart dat alle argumenten vóór inbesteding bij HVC nogmaals door Avalex op een rijtje gezet moet worden. Dat hieruit in feite een flink brok wantrouwen spreekt, wisten de oppositiefracties wel te waarderen. Alle argumenten kwamen opnieuw langs, waardoor het vooral een herhaling van zetten was. Het meest pijnlijk bleek het opperste gebrek aan kennis van wat nu de werkelijke procedure was. Het college is gerechtigd overeenkomsten aan te gaan. De raad niet. Zo staat het nu eenmaal in de Gemeentewet: dualisme. Bij belangrijke overeenkomsten kan de raad wensen en bedenkingen aandragen. Juist dát hadden de commissie en de raad in de maand februari uitgebreid gedaan. Maar op de avond vóór het definitieve besluit van Avalex zou vallen, bleven de oppositiefracties zeuren om een raadsbesluit. Wethouder Brandligt was méér dan helder in het debat, maar als je iets niet wilt horen, komt het ook niet binnen.

Herhalingsdebat over parkeren

Een week later wéér een herhalingsdebat. En deze keer over parkeren. De protesten uit de wijk Wippolder staan al een tijdje centraal in de lokale politiek. Al vanaf de zomer van vorig jaar, toen de parkeertransitie een splijtzwam in de raad bleek, kondigde wethouder Huijsmans aan dat er op 1 februari in de wijk betaald parkeren ingevoerd zou worden. De communicatie met de wijk daarover, zo geeft zij nu achteraf ook toe, was niet optimaal. De qua vergaderprocedures zeer consciëntieuze fractie van de Christen Unie had vorige maand al het antwoord van de wethouder op een protestbrief vanuit de wijk willen bespreken. Daar reageerden de andere oppositiefracties zo enthousiast op dat de bespreking verdaagd werd tot 18 maart.

De hele kast met argumenten vóór en tegen de parkeertransitie viel weer om. En zelfs de financiering van de gemeentelijke parkeergarages bleek ineens verhit middelpunt van het debat. Van der Woerd van de CU poogde nog even het gesprek tot Huijsmans’ antwoorden op de bewonersbrief te herleiden, maar dat bleek vergeefs. De arme inspreker vanuit de wijk zal niet veel touwtjes aan het gekissebis hebben kunnen vastknopen. Anderhalf uur duurde het allemaal maar liefst. En over een paar maanden komt het ongetwijfeld allemaal als een hinderlijke echo terug. Iedere keer als ergens betaald parkeren ingevoerd gaat worden zullen de tegenstanders ervan de oude plaat uit de hoes trekken en hem verder grijsdraaien.

Doof voor argumenten

Als de volgende keer de communicatie met de betreffende wijk wel klopt, kan de PvdA-fractie zich beperken tot het toetsen of de beleidscriteria wel goed toegepast zijn. Dát was de afspraak van vorig jaar zomer en zó zouden de debatten gevoerd moeten worden. Maar in het laatste zittingsjaar van deze raad zal de oppositie alles aangrijpen om mogelijk voor de burgers onwelgevallige gemeentebesluiten te bekritiseren. Met de oordoppen in, want een goed argument van het college komt hen dan niet uit.