Een nieuwe start! Drie weken na de laatste verkiezingsdag begon de nieuwgekozen raad aan een eerste formeel inhoudelijke vergadering. Eigenlijk is dat best snel. Want als je bedenkt dat maar een dag eerder de informateur naar buiten kwam met zijn inschatting welke coalitie de meeste steun in de raad zou hebben. Voor de PvdA pakte die rapportage positief uit. Een coalitie van STIP, D66, GroenLinks, PvdA en CU was ook één van de voorkeursvarianten die onze onderhandelaars de informateur hebben ingefluisterd.
Deze keuze viel twee partijen echt rauw op hun dak. Hart voor Delft had de hoop nu eindelijk aan tafel te mogen zitten. Sinds de deelname van Stadsbelangen eind vorige eeuw heeft een traditionele lokale partij geen deel meer van het college uitgemaakt. Ook de VVD reageerde teleurgesteld en misschien wel een beetje geschokt. Toch hadden beide partijen dit kunnen zien aankomen. Aan het einde van de afgelopen periode bleek de VVD toch net een ander richting op te willen dan de meerderheid van het college. En Hart voor Delft was wel erg uitgeschoten in de afkeer van de latere verkiezingswinnaar STIP. Dit maakt je niet populair bij de start van de onderhandelingen.
Een nieuwe start in de ‘Commissie Algemeen’
Terug naar de vergadering van donderdag 7 april. Het was een ‘Commissie Algemeen’. Met andere woorden, een commissievergadering waarin het alle kanten op kan. Op zich een bewuste keuze, nu nog niet duidelijk is welke opdracht het college uit de raad meekrijgt voor de nieuwe raadsperiode. Het bleef een relatief korte vergadering. Voor een aantal aangeschoven politici was het duidelijk de eerste, soms nog wat onwennige, keer. Anderen putten uit hun debatervaring van de voorgaande perioden.
Drie onderwerpen kwamen aan de orde op de echte agenda: Oekraïne, Corona en de frictiekosten bij DOK. Twee onderwerpen die in de Delftse Raad niet echt tot politieke tegenstellingen leiden: de aflopende pandemie en de oorlog in Oost-Europa. Informatie-uitwisseling met het nog zittende college is dan goed om voor de raadsleden (weer) warm te lopen. Hoewel deze term voor gemeenteland eigenlijk niet telt, is het college in deze weken feitelijk demissionair. Er zijn verkiezingen geweest, maar er is nog geen nieuw college. Hete hangijzers moeten dan niet besproken worden. Passen op de tent en alleen besluitvorming over onderwerpen die geen uitstel velen, is dan het devies.
De frictiekosten bij DOK, kon nog net zonder al te veel tegenstellingen besproken worden. Het pleidooi van de nieuwe directeur in DOK hielp daarbij. Vandaar dat niemand in de Commissie Algemeen bezwaar had tegen het uitstellen van de technischer onderwerpen op de agenda als het bestemmingsplan Schieoevers Noord en de voorbereidingen op de Omgevingswet.
Coalitie-onderhandelingen
Zo blijven alle ogen gericht op de coalitie-onderhandelingen. Na de presentatie van de informateur, die dus een samenwerking tussen de drie grote partijen STIP, D66 en GroenLinks en twee kleinere partijen PvdA en CU aanraadde, is het nu weer oorverdovend stil. Hart voor Delft en de VVD mopperen over het verwaarlozen van grote delen van de kiezers, maar ze realiseren zich blijkbaar niet dat de vijf wel genoemde partijen een duidelijke meerderheid van de kiezers vertegenwoordigen. En bij het smeden van coalities vallen er altijd partijen – en dus groepen kiezers – buiten de boot. Dat is niet anders.
Maar eerst zien of de beoogde partijen eruit komen. En liefst een beetje snel. Delft heeft genoeg uitdagingen vóór zich.
